مدار مادري اينجا سبك زندگي براساس مادريست،اينجا مادرانه است.
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
دخترک اسم اینا رو گذاشته جوجه تیغی و اصرار داره که باهاش دست مون رو نوازش کنه و تاکید می کنه آرامش می گیرید.
حالا حتی وقتی به این موجودات نگاه می کنم واقعا آرامش می گیرم. حتی دوباره پیدا کردم و براش آوردم خونه.
نگاه متفاوت و غیر کلیشه ای رو می شه از یه بچه یاد گرفت. نه صرفا در نویسندگی و هنر… خیلی فراتر… در تعامل با اطرافیان… در نیت خوانی ها و قضاوت های هزار باره مون نسبت به آدمها، وقتی اصرار داریم وقایع رو با کلیشه های از پیش تعیین شده ی ذهنی مون تحلیل کنیم و روی آدمها برچسب های اغلب منفی بزنیم. چرا چنین اصراری داریم؟ چون باعث آرامش لحظه ای خودمون می شه… اما یه آرامش کاذب و غیر واقعی…
یک زمانی باید این جسارت رو پیدا کنیم و تکراری های بی ارزش رو که صرفا بهشون عادت کردیم از خودمون جدا کنیم.
آرامش واقعی رو اون دختر کوچولویی داره… اون روح و روان زلالی داره که این تیغ تیغی ها رو یک جور دیگه نگاه می کنه.
کوچولو!
ازت ممنونم
به حرمت نگاه متفاوتی که بهم دادی دوباره برات آوردم با اینکه می دونم خونه پر از ریز ریزه هاش می شه.
