بُرد این غذای سیاسی تیزتر از تیر است!/ مقلوبه های مادرانه با آرزوی نابودی اسراییل پخته شد
از اول اردیبهشت، دو قدم مانده بهروز جهانی قدس، گردهمایی افطاری فعالین تشکل مادرانه، آیین دشمن ستیزانه مقلوبه پزی اجرا شده است و مقلوبه های مادران در کنار هم بر سر سفره مقاومت و میان صدای تکبیر و مرگ بر اسراییل کودکان واژگون شدند. این بار مادران از مسجد خرمشهر تهران، در کنار باغموزه دفاع مقدس، قلب اسراییل را نشانه رفتند.
مژده پور محمدی :تشکل مادرانه، مجموعهای ۲۰۰۰ نفری از مادران انقلابی در سراسر کشور است که در راستای تحقق الگوی زن مسلمان و با نگاهی متفاوت به فعالیت اجتماعی بانوان، در هر دو بستر مجازی و میدانی دورهم جمع شدهاند و فعالیتهای گستردهای را در بخشهای مختلف دنبال میکنند.
«آمنه بابایی» مسئول مادرانه «فرامرزی» در این برنامه می گوید: «درد مادر و کودک فلسطینی درد ماست. ما خودمان را در کنار مرابطات مسجدالاقصی، این بانوان مجاهد فلسطینی میبینیم. با پیدا کردن راههای ارتباطی قویتر با زنان دنیای اسلام در بخش مادرانهٔ فرامرزی، امسال حرکت نمادین مقلوبه پزی را برای افطاری فعالین مادرانه در نظر گرفتیم». اما ریشهٔ این حرکت به کجا میرسد؟
مرابطات اولین بار مقلوبه را به یک غذای سیاسی بدل کردهاند
مقلوبه یک غذای سنتی فلسطینی است که شبیه غذای تهچین ما ایرانیهاست و قابلیت برگرداندن در یک ظرف را دارد. این غذا به نمادی برای مبارزه با رژیم اشغالگر قدس و کابوس اسراییلیها تبدیلشده است. از سال ۲۰۱۷ که ترامپ قدس را بهعنوان پایتخت اسراییل رسمیت بخشید، مرابطات که زنان خادم قدس و آرمان فلسطین هستند، با قابلمههای مقلوبه در صحن مسجدالاقصی حاضر شدند و آنها را با صدای تکبیر، چشم در چشم سربازان اسراییلی به علامت سرنگونی اشغالگران، واژگون کردند. حرکتی که سکوت خبری قدس و تحریم آن را در آن روزها بهیکباره شکست. حتی چند نفر از این زنان خادمِ، به همین دلیل بعدها دزدیده و زندانی شدند. این سنت مبارزه زنان فلسطینی در سالهای بعد و در ماه مبارک رمضان ادامه پیدا کرد و با مقابلهٔ اسراییلیها به پشت درهای مسجد کشیده شد، اما صدای این حرکت آزادی خواهانه، در کل جهان پیچید و زنان ایرانی را هم با خودش همراه کرد. نمونهٔ این همراهی درحرکت مجموعه مادرانه مشهود است.
پرچم بزرگ دوستی ایران و فلسطین در دستهای کودکانهٔ تو
در حاشیه این مراسم، پرچم بزرگ دوستی ایران و فلسطین، در حیاط بزرگ مسجد پهن شد و کودکان با دستهای رنگی، پرچم این دو کشور را سینهبهسینهٔ یکدیگر رنگآمیزی کردند تا به علامت دوستی و همدردی برای دوستان فلسطینیشان بفرستند. وقت اذان که نزدیکتر شد، مادران با قابلمههای مقلوبه دور سفره نشستند و بچهها هم پرچم بزرگشان را بر دوش کشیده و حاضر شدند. دقایقی بعد، صدای تکبیر و مرگ بر اسراییل بود که با برگرداندن هر مقلوبه، همچون تیری بر دل دشمن، روانه قدس شریف میشد.