خرید فالوور اینستاگرام خرید لایک اینستاگرام قالب صحیفه
خانه / نگرش و مهارت مادری / پرونده تربيتي / نترس! این خیمه امن است!

نترس! این خیمه امن است!

با آغاز ماه محرم، شرکت در مجالس ذکر و عزاداری امام حسین علیه السلام، جزو برنامه­های روزانه بسیاری از خانواده­ها قرار می­گیرد. به همراه بردن کودکان در این مراسم­ها، امری مطلوب و لازم است، چرا که تاثیر به سزایی در انتقال روحیه معنوی به آنها دارد. ضمیر کودک آثار این مجالس و محافل را جذب می­کند و نورانیت آنها در ضمیر او اثر می­گذارد. اما مساله آنجاست که در برخی از این مراسم­ها، مسائل و مواردی وجود دارد که می­تواند موجبات ترس و نگرانی کودک را فراهم کند. حال آنکه تصویری که از این فضاها در ذهن کودک ثبت می­شود، باید مثبت، خوشایند و آرامش­بخش باشد تا زمینه پیوند روزافزون او با این مجالس را فراهم کند.

کجا برویم؟

در هنگام انتخاب مجلس عزاداری که قصد شرکت در آن را دارید، یادتان باشد که شما دیگر یک زوج بالغ تنها نیستید و باید اقتضائات حضور فرزند کوچکتان را نیز درنظر داشته باشید. بزرگ بودن فضا و عدم تراکم جمعیت یکی از مواردی است که باید درنظر بگیرید. بچه­ها اگر فضایی برای بازی و تحرک داشته باشند، راحت­تر با مکان مانوس می­شوند. نکته دیگر، احساس منفی کودکان در تاریکی است. برخی از هیئات، هنگام عزاداری و سینه­زنی، تاریکی نزدیک به مطلق ایجاد می­کنند. بسیاری از بچه­های کوچک در این وضعیت ترسان می­شوند و شروع به جیغ زدن یا گریه می­کنند. اگر فرزند شما در این دسته قرار دارد، یا حتی گریه نمی­کند اما دچار احساسات منفی می­شود، برای مدتی مجالس دیگری را انتخاب کنید. دقت کنید که جایی که برای نشستن با فرزندتان انتخاب می­کنید، به اندازه کافی از بلندگوها یا ادوات موسیقی عزاداری فاصله داشته باشد تا بلندی صدا، موجب ترس او نشود. حتی برخی از نوزادان نیز به شدت از صدای بلند می­ترسند و با شنیدن اولین جمله مداح مراسم یا اولین صدای سنج­زنی، گریه شدید را آغاز می­کنند. در این موارد، تلاش کنید که تا جای ممکن از دستگاه­های پخش صوت فاصله بگیرید و حتی در صورت امکان محوطه بیرونی مجلس را برای حضور انتخاب کنید.

چه بشنویم؟

علاوه بر اقتضائات فیزیکی مکان، دقت به لحن و محتوای مرثیه­ها و نوحه­ها نیز مهم است. برخی از کودکان کاملا به مضمون روضه توجه می­کنند. بنابراین شرکت دادن آنها در مجالسی که در آنها روضه­های باز خوانده می­شود و یا مقتل­خوانی صورت می­گیرد، کار درستی نیست. کودکان نیاز دارند تا بیشتر با وجه رحمانی ماجرای کربلا آشنا شوند و عظمت، شجاعت، صبر، مهربانی و سایر خصوصیات مثبت قهرمانان کربلا برای آنها ذکر شود. اصل بیان تقابل خیر و شر در کربلا و صحبت از مبارزه برای رسیدن به خوبی­ها و نیکی­ها، لازم است اما طرح جزئیاتی که درک­شان برای کودکان سنگین است و یا احساس ناامنی در آنها ایجاد می­کند، ضرورتی ندارد و بعضا آسیب­زاست. برای مثال، برخی از کودکان آنقدر تصویرسازی قوی­ای از نحوه شهادت حضرت علی اصغر یا حضرت رقیه می­کنند، که تا مدت­ها در ذهن شان باقی می­ماند و آنها را آزرده می­کند. همچنین لحن مداحی­ها و نوحه­خوانی­ها نیز مهم است. آواها و نغمه­ها و سبک مداحی برخی از افراد، می­تواند برای کودکان دلهره­آور باشد. شناخت پیشین شما از سبک روضه­خوانی مداح مجلس، می­تواند در انتخاب یا عدم انتخاب آن جلسه به شما کمک کند.

چگونه اشک بریزیم؟

والدین دوست دارند که مانند سایر شرکت­کنندگان در مجلس، در عزای امام حسین اشک بریزند. اما قریب به اتفاق کودکان از دیدن گریه مادر یا پدرشان، آزرده می­شوند. والدین برای کودک منبع محبت و امنیت هستند، او هنگامی که ناراحتی و گریه آنها را می­بیند، احساس ناامنی می­کند. حتی برخی از کودکان فکر می­کنند که مقصر ناراحتی والدین­شان آنها هستند و از این بابت دچار احساسات منفی می­شوند. البته واکنش کودکان به این مسئله، یکسان نیست و بسته به روحیات­شان، عکس­العمل­های مختلفی بروز می­دهند. شما می­توانید واکنش فرزندتان را رصد کنید و با توجه به آن، شیوه مناسب را اتخاذ کنید. برخی از کودکان اگر مشغول بازی با همسالان­شان باشند و یا غرق در بازی با موبایل یا تبلت شده باشند، حتی صدای بلند گریه والدین نیز، چندان توجه آنها را برنمی­انگیزد و می­توان به این ترتیب فرصت مناسبی برای عزاداری پدر و مادر فراهم کرد. دسته دیگری از کودکان از شنیدن صدای بلند گریه غمگین می­شوند اما گریه آرام و کنترل شده را می­پذیرند. کافی است به این بچه­ها چنین جملات توضیحی­ای را بگویید، آنها با گریه شما کنار می­آیند: «مامان! چرا گریه می­کنی؟» «خوب آقا روضه می­خونه، منم گریه ام میگیره.» یا «چون دلم برای امام حسین تنگ شده، آخه من خیلی امام حسین رو دوست دارم» و … . اما برخی از کودکان با دیدن لحظه­ای اشک ریختن پدر و مادر، عمیقا به هم می­ریزند و ممکن است حتی تا ساعت­ها یا روزها اندوهگین و نگران باشند. در این موارد سعی کنید به نحوی عزاداری کنید که فرزندتان متوجه اشک ریختن شما نشود و یا در هنگام روضه فرزندتان در کنار شما نباشد، تا هم شما امکان عزاداری پیدا کنید، هم فرزندتان آسیب نبیند. البته در همه حالات، توصیه می­شود که در پایان برنامه، فرزندتان را در آغوش بگیرید و او را ناز و نوازش کنید تا احساس منفی احتمالی­اش خنثی شود و از انرژی معنوی مثبت شما نیز بهره­مند گردد.

چگونه انس بگیریم؟

هدف اصلی از حضور کودکان در مراسم­های عزاداری و هیئات، انس گرفتن آنها با این مجالس و بهره­مندی از نورانیت و فیوضاتی است که در این محافل وجود دارد. بر این اساس، حتی اگر کودکان در فضای بیرونی جلسه مشغول بازی باشند یا در مهدکودک گوشه حسینیه، درحال درست کردن کاردستی باشند، هدف مورد نظر برآورده می­شود. بدین ترتیب زمینه ترس کودکان از فضای روضه نیز از بین می­رود. خصوصا که برخی از هیئات، سینه­زنی کودکانه­ای نیز برای بچه­ها برگزار می­کنند. همچنین در نظر داشته باشید که هرچه کودکان بیشتر در فضای روضه و عزاداری قرار بگیرند، به مرور انس بیشتری با آنها پیدا می­کنند. با توجه به این موضوع، شما می­توانید برای کودکان حساس، از بازه­های زمانی کوتاه و حضور در حاشیه جلسات شروع کنید و کم­کم زمان حضورتان را طولانی­تر کنید و در مجلس اصلی حضور پیدا کنید.

مطلب پیشنهادی

بازی آرایش، آرایش­بازی

  کودکان مقلدان خوبی هستند. آنها گاهی چنان مو به مو رفتارهای دیگران را تقلید …